yaşımız ergenlikten çıkmış tabi, baba parası da yiyemiyoruz. bir geceleri çalıştığım yerdeki kıytırık harçlık, bir de devletin verdiği 200 tl öğrenim kredisi var bizi geçindiren. her ayın 7si padişah da sensiz riche rich'de; amma gel gelelim bir gün sonra sindirella'nın forsluğu yalan oluyor tabi. ilk gün deli gibi parayı harcadığından; murattiler, hamburgerler havada uçuşurken diğer gün tek sigara mode on. neyse, bir de üzerine vize kaosu girmiş; fotokopi, kitap, yol parası derken maddi anlamda iyice dibe vurmuşuz. utanmasam beslenme çantası yapacağım nerdeyse. üniversiteye gitmeden önce allah ne verdiyse yiyorsun ama kanımız hızlı akıyor ya, ekşın bir hayat sürüyorsun, yediklerin buharlaşıp gidiyor mu nedir acıkıyorsun işte saatler geçtikçe. üstelik öğrenim kredisini almaya daha bir hafta var. 1 hafta üniversitede survivor hayatı yaşayacaksın, net.
ders o gün 1'de başlıyor, akşamın 8lerine kadar istatistik, iktisat, muhasebe derken, karnım mideme yapışmış. sonumun afrikadaki çocuklar gibi olacağından korkuyorum. bir an önce dersten çıkıp, midene bir gıdım da olsa bir şeyler girsin diye ilkokul 5'deki gibi 1 dakikadan geriye sayıyorum. cebimde 1 tl var, 1 tl amına koyim; açlık sınırındaki insanı fit yapan bir miktar öyle küçümsemeyin. hemen beyin kıvrımlarımı çalıştırıp, ders arasını fırsat bilerek, cepteki 1 lirayla en yakın şarkuterin yolunu tutup, bol küncülüsünden bir ekmek bir de ayran alıyorum. bu içler acısı duruma kimse şahit olmasın diye üniversitenin icra bir köşesine geçip, uzak doğu yamyamları gibi ekmeğin ayranın gözüne gözüne vuruyorum. ama nasıl mutluyum, nefes nefese kalarak lokmaları götüyorum. hem " ulan şimdi biri gelecek " tribi hem de 15 dklık ders arası sendromuyla aceleye bağlamışım. o açlıkla tabi, ekmek adeta kebap etkisi yaratmıştır. görsen, 7 yaşından beri yemek yemiyor dersin, ağlarsınız halime. derken olmadık bir anda sınıfın tiki arkadaşlarından bir kaçı ermiş gibi karşıdan belirerek geliyor, şaşkın bakışlarla yanıma doğru ilerliyorlar. sıçtın mavisine dönüyorum bir anda. ekmek boğazıma düğümlenmiş, ulan ne söylesem de garibanlığımı deşifre etmesem diye düşünürken, eleman; " damak zevkini sikeyim, o nasıl bir yemek rtüelidir kaynanatısını siktiğimin." diyor. yok ulan yok, adam nasıl bir beyin fırtınası yaşıyorsa asrın tepkisini veriyor;
" vay anasını, trabzon ekmeği ile ayran. herifin damak zevkine bakın ya.
gerçi o da haklı, her gün her gün hamburger cola biz de bıktık mnskym.. * . "
derken gelen bu şok sözlerle beraber " ver ulan biz de tadalım bakalım nasıl gidiyor " diye elimizdeki kuru ekmekten de olduk mu. " prestij filmindeki gibi kafamda elemanı sikeceğim kurguyu oluşturuyorum " karıyın amuga goyim, senin ananı avranı sikerim, burayı terk et " diyerek dalacağım ama ulan namus davası değil, karı kız davası değil, üniversitede ifşa oluruz şerefsizim. neyse tamam sakinim diyorum, yüzümde zoraki bir tebessüm, fosforu tükenmiş beynimde " ulan şimdi annem bu halimi görseydi ağlardı lan ağlardı " düşünceleriyle derse giriyorum.
afedersiniz ama, sikmişim keynesi de gayrisafi milli hasılasını da, o günü nasıl atlatıp bu günlere geldim hala bilmiyorum.allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin stayla.
Merhaba ben Metehan azgın bayanlar arayın tanışalım sonrası malum yani artık yüzünüz gülsün mutlu olun yalnız gizlilik şartıyla azgın Metehan sizi kalın vede büyük yaragıyla sizi sekse doyursun uzun lafın kısası arayın tanışalım 05358520456 iç anadolu bölgesi
YanıtlaSil